Hipologia i jeździectwo - szósty semestr

Długo zbierałam się do napisania tego krótkiego podsumowania szóstego semestru. Co tu dużo ukrywać - miał to być najlepszy semestr, długo wyczekiwany. Miały być upragnione zaprzęgi, WKKW, natural... Tyle zajęć ćwiczeniowych... A skończyło się na siedzeniu w domu pod kocykiem, z laptopem na kolanach i gorącym kubkiem w ręku. 

Zdecydowanie nie należę do zwolenników zdalnego nauczania. Lubię gdy coś się dzieje, gdy mogę wyjść z akademika i jechać na zajęcia. Poza tym lubię słuchać wykładów, bo jestem typem słuchowca i łatwiej przyswajam wiedzę, gdy mogę podane zagadnienia usłyszeć. Dlatego trudno mi jest pisać o minionym semestrze. Zdecydowałam, że podam Wam najważniejsze rzeczy - nazwy przedmiotów, ilość punktów ECTS oraz wspomnę jakie zagadnienia poruszaliśmy.

Podczas zajęć dowiedzieliśmy się, dlaczego konie i jazda konna pozytywnie wpływa na przywracanie zdrowia i sprawności. Ponadto poznaliśmy podstawowe zespoły neurologiczne oraz ortopedyczne, z którymi najczęściej można się spotkać przy prowadzeniu zajęć terapeutycznych. Sam ruch konia jest niezwykły. Przeanalizowaliśmy ruchu konia pod kątem wpływu na układ ruchu jeźdźca. Sama budowa konia jest ważna - to było kolejne zagadnienie poruszane na tych zajęciach. A jako miły dodatek mogliśmy dowiedzieć się co nieco o sporcie jeździeckim dla osób niepełnosprawnych. Nie zabrakło również ważnych informacji na temat przygotowania i treningu konia do prowadzenia zajęć hipoterapeutycznych. 

Przedmiot, który nie należał do łatwych i przyjemnych. Jak sama nazwa wskazuje, zapoznaliśmy się z przepisami poszczególnych dyscyplin jeździeckich. Przepisy zmieniają się każdego roku, jednak ich główna idea pozostaje niezmienna. Przedmiot ten był o tyle ważny, że zaliczenie go na podaną ocenę umożliwia uzyskanie kwalifikacji sędziowskich trzeciej klasy w ujeżdżeniu i skokach. Ponadto wykłady prowadził pan Jarosław Wierzchowski, który wprowadził nas w zawiły świat przepisów i pokazał, na co szczególnie należy zwracać uwagę. Miłym akcentem była analiza poszczególnych przejazdów - na co, jako sędziowie, mamy zwrócić szczególną uwagę. 

Jest to przedmiot realizowany w ramach ścieżki wierzchowej. Osoby realizujące program ścieżki wszechstronnej poznawały szczegóły dotyczące rajdów długodystansowych. Podczas zajęć z wkkw poruszyliśmy takie zagadnienia jak prawidłowa budowa konia do dyscypliny, sposoby treningu koni, w jaki sposób wygląda regeneracja koni oraz charakterystyka poszczególnych przeszkód krosowych. 

Jak sama nazwa wskazuje, przedmiot miał na celu zapoznać nas z różnymi naturalnymi metodami treningu koni. Zaczęliśmy od historii, głównych założycieli poszczególnych nurtów. Poświeciliśmy czas na poznanie behawioru koni, wiążących się z nim sposobów pracy ze zwierzęciem. Nie zabrakło również popularnego Join-up, imprintingu źrebiąt czy odczulania. 

Dla większości z nas było tematem nieznanym. Poznaliśmy rodzaje uprzęży, sposób i właściwe dopasowanie oraz sposoby zaprzęgania koni. Zajęcia były o tyle ciekawe, że wszystko było dla nas nowością. Dowiedzieliśmy się również jak przygotować konia do pracy w zaprzęgu - na co zwracać uwagę, czego unikać. 

Wiele osób zastanawia się, dlaczego dany koń zachowuje się tak, a nie inaczej. Przyczyn jest wiele, dzięki tym zajęciom mogliśmy poznać tajniki końskiego umysłu. Skąd biorą się nałogi i narowy? Dlaczego konie dokonują samookaleczeń? W jaki sposób funkcjonuje stado i jakie zachowania opiekuńcze możemy wyróżnić? Na te oraz inne pytania znaleźliśmy odpowiedź. 

Wywołała u wielu dość skrajne emocje. Z jednej strony pandemia, z drugiej konieczność odbycia praktyk w Lublinie oraz w stajniach w całej Polsce. No i cóż tu począć? Jeśli mam być szczera, to sama dużo wyniosłam z moich praktyk. Na prowadzeniu lonż spędziłam ponad 200 godzin... to dużo mi dało, bo miałam kontakt z różnymi osobami, dziećmi. Poza tym, cenne doświadczenie przy podawaniu leków, opiece stajennej. 

Jak sami widzicie, realizowane przedmioty były bardzo ciekawe. Szkoda, że czas pandemii pokrzyżował nasze plany.